شاعر و روزنامه‌نگار
مؤلف: حسین رهیاب (بلخی)
جلد اول، ویراست دوم
ابراهیم امینی فرزند ضیاء‌الدین در ولسوالی چِمْتال ولایت بلخ متولد شد. امینی در اصل از اَرغَنداب است و اجداد او در زمان امیر عبدالرحمان خان به چمتال رانده شده‌اند. او تحصیلات ابتدایی را در زادگاهش آغاز کرد. سپس به مزارشریف کوچید و درس‌های دورۀ ابتدایی را در مکتب «کوه صلح» به پایان رساند (خلیق، ۱۳۸۷: ۶۲۸).
امینی در سال ۱۳۸۶ ش / ۲۰۰۸ م از لیسۀ «استقلال» مزارشریف دیپلم گرفت. او از حدود دو سال قبل از آن، سرودن شعر را آغاز کرده بود. امینی از سال ۱۳۸۴ ش عضو «انجمن نویسندگان بلخ» و «انجمن قلم افغانستان» بوده است (موجانی، صدقی، راهدار، حسین‌زاده، علیزاده، ارغون چینار، یارقین، ۱۳۹۴: ۵). او سپس برای ادامۀ تحصیل وارد بخش ادبیات فارسی تربیت معلم بلخ شد؛ اما پس از سه سمستر، تربیت معلم را نیمه‌کاره رها کرد. سپس در سال ۱۳۸۸ ش به قصد ادامۀ تحصیل در رشتۀ حقوق و علوم سیاسی وارد دانشگاه بلخ شد؛ اما با گذشت سه سمستر، دانشگاه بلخ را نیز ترک کرد (امینی، ۱۳۹۶).
امینی که از سال ۱۳۸۵ ش به صورت جدی شعر می‌سرود، با آزمایش قالب‌های رباعی، دوبیتی، مثنوی، شعر سپید و ترانه، غزل را به عنوان قالب مورد علاقه خود برگزید. شعرهای چاپ‌شده در مجموعه‌های او همه در قالب غزل و مضامین آن‌ها بیشتر عشق، انتقاد، فردگرایی و انسان‌گرایی است. از او پنج مجموعه غزل به چاپ رسیده است: وقتی هوای چشم تو را مه گرفته بود (کابل: انجمن فرهنگی بابر، ۱۳۸۶ ش)؛ نوشته‌ام که خط بزنی (کابل: حلقۀ چاپ فرهنگی زلف‌یار، ۱۳۸۷ ش) (موجانی و همکاران، ۱۳۹۴: ۶)؛ گریه در گودال (کابل: انجمن قلم افغانستان، ۱۳۸۹ش)؛ زخم زیبایی (مشهد: سپیده‌باوران و درّ دری، ۱۳۹۰ ش) (قاسمی و مؤدب، ۱۳۹۲: ۳۳)؛ روز بد برادر من (انجمن قلم افغانستان، ۱۳۹۳ ش).
امینی در اواخر دهۀ هشتاد شمسی مدتی به عنوان خبرنگار با روزنامۀ ماندگار کابل کار کرده است. سپس به عنوان دبیر بخش فارسی با خبرگزاری «بُست باستان» و در سال ۱۳۹۰ش با هفته‌نامه عصر نو همکاری کرده است. آخرین شغل او در داخل کشور، فعالیت با عنوان تحلیل‌گر رسانه‌ای مؤسسۀ دیده‌بان افغانستان بوده است. امینی مدت چهار سال است که از افغانستان مهاجرت کرده است. او ازدواج کرده و اینک (۱۳۹۶ ش) همراه همسر و دو فرزندش در اتریش زندگی می‌کند.
منابع: امینی، ابراهیم. (۱۳۹۶). مصاحبۀ اینترنتی حسین رهیاب با ابراهیم امینی. ۱۴ ثور و ۱۰ عقرب ۱۳۹۶؛ خلیق، صالح‌محمد. (۱۳۸۷). تاریخ ادبیات بلخ. کابل: انجمن نویسندگان بلخ؛ قاسمی، سید ضیاء و مؤدب، علی‌محمد. (۱۳۹۲). درختان تبعیدی. تهران: شهرستان ادب؛ موجانی، سیدعلی. صدقی، سولماز. راهدار، سیدحمید. حسین‌زاده، بصیراحمد. علیزاده، حسین‌علی. ارغون چینار، علی و یارقین، محمدحلیم. (۱۳۹۴). فرهنگ شخصیت‌های معاصر افغانستان. قم: عظام.
){kind=link}