قریه‌ای در ولسوالی بَنُوِ اَندَراب ولایت بغلان
مؤلف: محمدحسین فیاض
جلد اول، ویراست دوم
قریۀ اودره در قسمت جنوب‌شرقی بازار بَنُو و در حدود پنج کیلومتری مرکز ولسوالی اندراب قرار دارد. اودره از شرق به قریۀ فُجْ، از غرب به کوه‌های سَردَرَه کشن‌آباد، از شمال به قریۀ اَرْزِنْگان و از جنوب به کوه هندوکش محدود می‌شود. در آن‌سوی هندوکش، ولسوالی شُتُل ولایت پنجشیر قرار دارد که با یک کوتل بلند از اندراب جدا شده است.اودره از جمله ساحات تفریحی است و ییلاق‌ها، جنگل‌ها و آب‌وهوای گوارا دارد.
رودخانۀ معروف آرزو از میان این قریه می‌گذرد که از دو شاخه آب‌های سرازیر شده از هندوکش تشکیل می‌شود. شاید به همین خاطر نام این منطقه را «اَوْ‌دَرَه» نهاده‌اند. اودره به یک آبشار بلند و زیبا می‌انجامد.
در این قریه حدود ۲۰۰ خانوار از هزاره‌های اهل سنت در میان مردم تاجیک ساکن شده‌اند. شغل اهالی قریه، مال‌داری و تا حدودی هم باغ‌داری است. اودره هشت قریۀ کوچک و چهار باب مکتب دارد که دو باب آن لیسه و دو باب دیگر آن متوسطه و ابتداییه است. ۲۱ باب مسجد هم در آن بنا شده است که تعدادی از آن‌ها مسجد جامع است. گلیم‌بافی، نجاری، نمدمالی، ریسمان‌بافی، دست‌دوزی، گل‌دوزی و خیاطی از صنایع دستی آب‌دره است.
برخی کوه‌های مشرف به کوه آرزو شباهت به کوه آرزوی اساطیری دارد که در بند دوم زامیادیشت اوستا از آن سخن رفته است. کاسَه‌خَم، بدان و جَوْزار از دیگر کوه‌های مشرف بر این قریه است. چشمه‌های معروف آن عبارت‌اند از کَمَیْ‌خواه، جَوْزار، اِسپَنْداب، میخ‌چشمه و سرچشمه. چهره‌های مشهور اودره عبدالقدیر، ارباب برکت‌الله، حفیظ‌الله بای، کریم بای، قومندان محمد میرزا، پهلوان نام‌تازه، ملّا شیرین و قومندان شمس‌الدین هستند.
منبع: طغیان ساکایی، یونس. (۱۳۹۶). مصاحبۀ اینترنتی محمدحسین فیاض با یونس طغیان ساکایی. ۱۴ حوت ۱۳۹۶.
 /Âw_dara/){kind=link}