پایگاه نظامی در منطقۀ علاءالدینی در غزنی
مؤلف: علی جعفری
جلد اول، ویراست دوم
پایگاه «امام صادق» یکی از پایگاه‌های فرعی پایگاه مرکزی نبوت است و از پایگاه‌های عمدۀ پاسداران جهاد اسلامی افغانستان در دهۀ ۱۳۶۰ ش / ۱۹۸۰ م در ولسوالی ناهور غزنی، منطقۀ علاءالدینی بود.
اعضای بنیان‌گذار این پایگاه عبارت بودند از: علی‌جان زاهدی (یکی از بنیان‌گذاران و عضو ارشد پاسداران جهاد اسلامی)، جان‌علی توکلی، عین‌علی رشیدی، حسین‌داد صالحی، حسن فاضل، کاظم عصمتی (اعتمادی، ۱۳۷۹: ۳).
این پایگاه در ابتدا با نام «حوزۀ اسلامی امام صادق علاءالدینی» در تاریخ ۱۶ دلو ۱۳۶۱ ش با بیست نفر شاگرد و سه نفر استاد با شعار «خیر دنیا و آخرت در سایۀ قلم و تفنگ نهفته است» به کار آغاز کرد (زاهدی، ۱۳۷۸: ۱۱۲). این پایگاه در کنار فعالیت‌های فرهنگی، اولین فعالیت نظامی خودش را با اعزام تعدادی از افرادش در زمستان ۱۳۶۲ ش به جنگ در مقابل حکومت دموکراتیک خلق واقع در «قول مچک» (۸ کیلومتری شهر غزنی) آغاز کرد. همچنین در همان سال مسئولیت انتقال کاروان نظامی پاسداران جهاد اسلامی را از منطقۀ شمله‌تو تا خوات بهسود به عهده گرفت.
این پایگاه با جبهۀ سیدحسن جگرن از شورای انقلابی اتفاق اسلامی افغانستان درگیر شده بود و در سال ۱۳۶۴ ش با هیئت اعزامی از قم با سرپرستی هاشم جواهری و سایر رهبران جهادی آتش‌بس شد و نزاعشان به پایان رسید (اعتمادی، ۱۳۹۷).
بنا بر برخی منابع، مسئولان پایگاه امام صادق در کنار فعالیت نظامی در این دوره به برخی امور عام‌المنفعه نظیر کار کشاورزی در دشت ناهور (همان: ۲۲۱ تا ۲۳۶)، ساخت بند، مکتب و کلینیک، حفر چاه عمیق، مراقبت و نگهداری منابع آب زراعتی، تحقیقات روی سبزیجات و انواع درخت میوه نیز پرداخته است (همان: ۲۵۴ و ۲۵۸ تا ۴۰۱). این پایگاه پس از تقریباً ۱۸ سال فعالیت با تصرف طالبان در سال (۱۳۷۳ ش) تعطیل شد و پس از سقوط طالبان دوباره فعالیتش را از سر گرفت (اعتمادی، ۱۳۹۷).
منابع: اعتمادی، عوض‌علی. (۱۳۷۹). «احزاب افغانستان؛ از ظهور تا افول». در هفته‌نامۀ بنیاد وحدت. سال ششم. شمارۀ مسلسل ۲۳۲. پنجشنبه ۱۰ سنبله. ص ۳؛ اعتمادی، عوض‌علی. (۱۳۹۷). مصاحبۀ علی جعفری با عوض‌علی اعتمادی. ۲۰ ثور ۱۳۹۷؛ زاهدی، علی‌جان. (۱۳۷۸). پس ازجنگ. بی‌جا. بینا.
