یکی از ولسوالی‌های ولایت هرات
مؤلف: علی جعفری
جلد اول، ویراست دوم
ولسوالی اِنْجِیلْ در نزدیکی و جنوب شهر هرات موقعیت دارد. شهر هرات، مرکز ولایت هرات، بخشی از این ولسوالی است. انجیل به طور تقریبی در طول جغرافیایی ۶۱۵۴۰۰ تا ۶۲۲۸۰۷ درجۀ شرقی و عرض جغرافیایی ۳۴۱۵۱۰ تا ۳۴۴۴۰۲ درجۀ شمالی قرار دارد و ارتفاع آن از سطح دریا در حدود ۹۳۶متر است. ولسوالی انجیل از شرق به کَرُخْ، از شمال شرق به کُشْکْ، از شمال به کوه‌های پشتۀ زلمی‌کوت به غرب امتداد یافته و آخرین قریۀ انجیل ده‌سرخ و سنگ‌بست است. این ولسوالی از جنوب به دریای هریرود و گذره و از غرب به غوریان و زنده‌جان محدود می‌شود.
در این حوزۀ جغرافیایی بیش از ۴۸۶ قریه وجود دارد. قریه‌های مشهور آن اوران، جبرئیل، شادیبَرَه، حوض‌کَرباس، غُوردَرواز، کارتۀ عُلیا و سُفلی، بِکْرْآباد و دیوانْچَه هستند. در قدیم طول این ولسوالی از شرق تا غرب حدوداً ۲۹ کیلومتر و عرض آن ۹ کیلومتر تخمین زده شده است.
این ولسوالی در تشکیلات اداری سال ۱۳۳۵ ش شامل حکومت درجه اول هرات شمرده شده است. آب و هوای این منطقه نسبتاً معتدل است و در جوار آن مناطق کوهستانی وجود ندارد.
در این ولسوالی در تابستان مانند سایر مناطق هرات باد معروف ۱۲۰ روزه جریان دارد و در زمستان هوا بارانی است و باریدن برف در آن نسبتاً کم است. انجیل باغ‌های پرگل و زمین حاصل‌خیز دارد و در باغ‌های آن انار، ناک، خیار گلخانه‌ای، سیب، زردآلو، انگور، توت، بادنجان سیاه و مرچ سرخ به بار می‌آید. گندم، جو، شالی، ارزن، ماش، نخود، کنجد، لوبیا، عدس و دیگر اقسام حبوبات در این ولسوالی کاشته می‌شود. خاکشیر، بادیان، بارتنگ، کاسنی، شاتره، عناب، گل عشق‌پیچان و دیگر گیاهان طبی در این منطقه پیدا می‌شود. این منطقه دارای حیوانات اهلی چون گوسفند، گاو، بز و شتر است. اهالی این منطقه اکثراً مشغول زراعت و مال‌داری و بعضاً تجارت بوده‌اند و صنایع دستی آن حصه را بافت کرباس و چادرشب تشکیل می‌دهد (قاموس جغرافیایی افغانستان، ۱۳۳۵، ج ۱: ۱۶۱ تا ۱۶۲).
مناطقی چون جوی‌نقره، رزشک، یکه‌خانه از توابع ولسوالی انجیل را مردم هزاره در سال ۱۳۵۴ ش خریدند. برخی نواحی و قریه‌های این ولسوالی از قبیل جبرئیل، بکرآباد، دیوانچه، کارته‌ها و غوردرواز از قدیم محل سکونت هزاره‌ها بوده است و غوردرواز بعد از سقوط دولت کابل در سال ۱۳۷۰ ش و زمان حاکمیت اسماعیل خان جزء شهر شد. سال ۱۳۷۴ ش در کنار جبرئیل، شهرک المهدی تأسیس شد که ساکنان آن تقریباً همه هزاره هستند و جمعیت آن در سال ۱۳۹۴ ش حدوداً به سی هزار خانوار می‌رسید. این شهرک در سال‌های اخیر از تقسیمات ولسوالی انجیل خارج شد و جزء نواحی شهر هرات قرار گرفت (وزارت انکشاف و دهات، ۱۳۹۳).
در ولسوالی انجیل بعد از سقوط نظام طالبان، ۱۱۳ مکتب ساخته شده است. این ولسوالی دارای ۱۵ اثر و نقطۀ باستانی است. مناطقی چون خواجه سربُر، شاهزادۀ یعقوب، امام شَش‌نور، پل پشتون، پل مالان و شیدایی از تفریحگاه‌های عمدۀ این ولسوالی و محل تجمع مردم هرات در روزهای تعطیلی است (سایت مقام ولایت هرات، ۱۳۹۶).
منابع: قاموس جغرافیایی افغانستان. (۱۳۳۵). جلد ۱. کابل: انجمن آریانا دائرةالمعارف؛ سایت مقام ولایت هرات. (۱۳۹۶). «ولسوالی انجیل». بازیابی ۱۳عقرب ۱۳۹۶. herat.gov.af؛ وزارت انکشاف و دهات. (۱۳۹۳). سایت وزارت انکشاف و دهات. بازیابی ۱۳عقرب ۱۳۹۶. mrrd.gov.af.
