پزشک و فعال دانشگاهی
مؤلف: سید اسحاق شجاعی
جلد اول، ویراست دوم
محمدآصف فرزند محمدعلی در سال ۱۳۳۸ ش / ۱۹۵۹ م در منطقۀ کارته سخی شهر کابل به دنیا آمد. پدرش از قریه کدلک شاکی ولسوالی جغتو از ولایت غزنی بود که به کابل آمده بود. او از طایفۀ محمدخواجه است. اکبری تعلیمات ابتداییه را در مکتب جمال‌مینه و تعلیمات ثانویه را در لیسۀ عالی حبیبیه خوانده است. او در سال ۱۳۶۴ ش از دانشکدۀ طب دانشگاه کابل فارغ شده است. او پس از سپری کردن دورۀ تخصصی طب در شفاخانۀ علی‌آباد، به عنوان عضو کادر علمی دانشگاه کابل پذیرفته شد و مشغول به کار شد.
در سال‌های جنگ و ناامنی در کابل، اکبری به ولایات شمال کشور کوچ کرد. او یک سال در شفاخانۀ نساجی شهر پلخمری ولایت بغلان خدمت کرد و بعد به شهر مزارشریف رفت و به عنوان سرپرست دیپارتمنت جراحی دانشکدۀ طب دانشگاه بلخ به کار مشغول شد.
در سال ۱۳۷۵ ش به همراه ۱۸ تن از اعضای هیئت علمی دانشگاه بلخ با سرپرستی میرزا محمد پیمان معاون علمی آن دانشگاه برای ایجاد دانشگاه بامیان راهی آن ولایت شد. این هیئت حدود سه ماه برای ترتیب و تنظیم و برنامه‌ریزی‌های علمی تلاش کردند تا سرانجام این دانشگاه به کار آغاز کرد.
زمانی که ولایات شمال کشور به دست گروه طالبان افتاد، اکبری در سال ۱۳۷۶ ش وطن را ترک کرد و به پاکستان رفت و یک سال در شفاخانۀ سیما سمر در کویته کار کرد. او در سال ۱۳۷۸ ش به کشور استرالیا رفت و در آن کشور ماندگار شد. در حال حاضر (۱۳۹۸ ش) اکبری در استرالیا زندگی می‌کند و به خدمات طبی و صحی مشغول است.
منبع: اکبری، محمدآصف. (۱۳۹۸). «زندگی‌نامۀ محمدآصف اکبری». چاپ‌نشده. ارسال‌شده به دفتر دانشنامه. قوس ۱۳۹۸.
){kind=link}