شهرکی در حومۀ هرات
مؤلف: علی جعفری
جلد اول، ویراست دوم
شهرک بابوجی/ باباجی یا باباحاجی در غرب شهر هرات، حد فاصل شهرک المهدی (جبرئیل) و شهر هرات است. فاصلۀ این این منطقه در سال ۱۳۷۴ ش مسکونی شد و کم‌کم در طول سال‌های بعد، به جمعیت آن افزوده شده است. بابوجی تا سال ۱۳۸۱ ش جزء ولسوالی انجیل بود و بعد از آن جزء ناحیۀ ۹ و ۱۳ شهر هرات شد. این شهرک ۹ محله به نام‌های حاجی عباس، اتفاق، خاتم‌الانبیا، سیدها، جمالی، سرای علاءالدین، سرای محمودی و عمه سکینه دارد. بعضی محلات به‌نام آن کسی نام‌گذاری شده است که اولین سنگ بنای آن محل را نهاده است (دلسوز، ۱۳۹۶).
حاجی عباس از کرمان لعل است و زمانی در گلشهر مشهد می‌زیسته است. او در بابوجی هرات خرید و فروش زمین می‌کرده و خانه ساخته است و محلۀ حاجی عباس به نام او مشهور شده است. عمه سکینه، زن بانفوذ هزاره از غزنی بوده است. او روحیۀ اجتماعی و نظامی‌گری داشته و تعدادی نیروی نظامی زیر فرمان داشته است. گفته می‌شود که در زمان طالبان بسیاری از هزاره‌ها را از زندان آنان آزاد کرده است. او در سال ۱۳۹۵ ش در سن ۸۰ سالگی درگذشت. محلۀ عمه سکینه به‌نام او نام‌گذاری شده است. حاج حسن محمودی، اصالتاً از مردم دهن‌کنک یکه‌اُ‌ولَنگ بوده است و روزگاری در مشهد می‌زیسته است. او نیز یکی از بانیان محلۀ محمودی است (برهانی، ۱۳۹۶).
شهرک بابوجی و شهرک المهدی (جبرئیل) هزاره‌نشین است. شهرک بابوجی با حدود ۸۰۰۰ خانوار و جمعیت تقریبی ۴۰۰۰۰ نفر در مسیر شهرک المهدی (جبرئیل) در حاشیۀ شهر هرات واقع شده است. این دو شهرک جزء مناطق محروم هرات به حساب می‌آیند و خیابان‌ها و کوچه‌هایشان اغلب خامه هستند. این دو شهرک از برق برخوردارند. آب با پمپ از چاه کشیده شده و در مخزن‌های آب در پشت بام خانه‌ها ذخیره می‌شود و با لوله‌کشی در داخل خانه‌ها جریان می‌یابد. وضعیت اقتصادی و معیشت ساکنان بابوجی ضعیف و میزان بیکاری در بین آنان بسیار بالاست. میزان با سوادی بین جوانان، تقریباً ۷۰ درصد و بین میانسالان و کهنسالان تقریباً ۳۰ درصد است (دلسوز، ۱۳۹۶). حاجی حیدر، حاجی قربان اسلمی، شیر افضلی، رضا مرادی، ارباب نظری، محمدامین ناصح و علی‌نگاه اعتمادی از بزرگان این شهرک هستند (برهانی، ۱۳۹۶).
منابع: برهانی، محمدعلی. (۱۳۹۶) مصاحبۀ اینترنتی علی جعفری با محمدعلی برهانی. ۸ جدی ۱۳۹۶؛ دلسوز، تقی. (۱۳۹۶). مصاحبۀ اینترنتی علی جعفری با تقی دلسوز. ۱۲ جدی ۱۳۹۶.
